Ne yaşamadım ki; sanki yaşadığım bir rüya bir kış mevsimini bahara çevirmek, sanırımdım ki sadece hayallerde olurdu anladım ki değil gerçektende olabiliyormuş yok olmak üzere iken yeniden canlanmak. Sevdim sonu karanlık bir bahar olsa da en güzel bir duyguyu tattım. Kasım ayında açtı benim gülüm solmamak üzere bilinmez bir meçhulse de sevgim, mutluyum hiç olmazsa ben beni bilir oldum. Gülmeyi öğrendim yeniden hasretin bile severken güzel olduğunu anladım, her ne kadar gözyaşlarım yüreğimi kavursa da geceleri.
Özlemek; içinde birazda olsa bir umut ışığı oluyor insanın bu benim yarattığım bir şey olmadığını biliyorum Tanrı sevenleri bırakmazmış yardım edermiş çünkü tanrının bir diğer adı sevmek ve sevgiymiş. Kutsal olan bir şeydir sevgi sevdin mi yüreğinle canınla seversin hayat odur senin için sen onu hayat yapar ve onu yaşarsın. Gözyaşlarınız bir akar hayata birlikte tutunmaya çalışırsınız sevmektir seni sen yapan ama sadece sevdiğinle.
Onu canın sayarsın ona bir zarar gelmesini istemezsin onu korumak senin için bir ibadettir. Sevdiğin değer çünkü bunlara sevmek biraz da yürek ister hani derler ya. İşte hayat ve can bir parçadır yaşar yaşatırsın, sevde bahçene umut eker yeşertirsin aslında ektiğin umut onunla bir gelecektir, her ne kadar yorgun olsan da savaşırsın, ölesiye onun için gözünü budaktan sakınmazsın sevmek farklıdır sevmeyi bilirsen eğer
Ona en güzel şiirleri yazarsın kendince onu anlatmaya çalışırsın yetmez kelimeler bulamazsın çünkü onu hiçbir şeyle çevreleyemezsin o zaten senin yüreğine sığmaz kelimeler neye yeter ki...
Korkarsın kendi içinde acaba bu onun için uygun mu diye satırları özenle seçersin arada gülümsersin yazarken aklına gelir o gül yüzü şiir yazmak bir an unutulur.
Uzakta ise daha bir ağır gelir sevdanın yükü daha bir ağırdır. Yanına gidince hiç dönmeyecek gibi gelir insana onunla geçen her bir saat her bir dakika hatta saniyeler öyle değerlidir ki bir lahza olsun ellerin ellerinden gözlerin gözlerinden ayrılsın istemezsin yüreğinin içine sokmak istersin hiç akşam olmasın istersin akşam olup da güneş batarken hüzün çöker yüreğine ayrılık vakti geliyordur sen bir tarafa o bir tarafa gidecektir. Olsun dersin kendi kendine yarın neden olsa göreceğim ama zaman daralmaktadır bunu geri dönerken anlarsın bir başka şehre, günler onunla güzeldir aslında günleri o yaparsın onu yaşarsın sevdan yüreğinde yüreğin ellerinde olur yanında iken.
Zamana gelip de otogara giderken boynun bükük kelimeler boğazına düğümlenir. Ağlamak istersin bağıra bağıra ellerin ellerinden ayrılırken yavaş yavaş yüreğini bölersin sanki ikiye bir yarısını ona bir yarısı sende kalır aslında onun yüreği sende seni yüreğin ondadır.
Ayrılırken kışı yaşarsın üşür bedenin ona sarıldığın sıcaklığı artık geceleri yatağında uykusuz gecen saatlere bırakırsın düşünür hayal edersin yaşadığın o cennet günlerini.
Zaman daralmaktadır son bir defa sımsıkı sarılırsın o ağlarken senin gözyaşların onun gözyaşlarına karışır gözyaşlarını içersin onun yüreğinin özlem yangını biraz olsun sönsün diye ama nafiledir.Sımsıkı sarılırsın yüreğine sokar derecesine bir şey olsun kalayım dönmek istemiyorum dersin ama mecbursundur.
Zaman gelmiştir artık otobüsün merdivenlerin çıkarken ayakların geri geri gider bir cesaret toplar yürürsün yerine oturur camdan onun gözü yaşlı bakışını izlersin ona işaretlerle ellerimden ellerinin gözlerimden gözlerinin yüreğimden yüreğinin izi hiçbir zaman silinmesin dersin o zaten bunu biliyordur sizin aranızdaki bir sözdür bu. Zaman gelmiştir otobüs ufak ufak hareket ederken el sallamaya başlarsın artık o ellerini tutan ellerin boşluğu sallamaktadır ellerini tutamamaktadır yüzünü okşayamamaktadır. Bir kez daha gözyaşların hoyratça yanağını ıslatmaktadır.
Geride kalmak ne zordur çaresiz ondan uzakta yalnız. Ama bir tesellin vardır sesini duymak onun seni sevdiğini bilmek. Artık bir kutuya muhtaçlığın başlar telefon ile sesini duyarsın biraz olsun yüreğinde yanan hasret yangınını söndürmeye çalışırsın ama yanında iken daha bir başkadır hayat daha farklıdır geçen dakikalar saniyeler. Sevmek güzeldir ama sevmesini bilirsen eğer
ELLERİMDEN ELLERİNİN YÜREĞİMDEN YÜREĞİNİN GÖZLERİMDEN GÖZLERİNİN İZİ HİÇBİR ZAMAN SİLİNMESİN
YAZAN: M.ORHAN KEŞKEKOĞLU 27.01.2009