Gidiyorum; tüm yaşanmışları bir kenarda bırakarak. Belkide bu olması gereken bir şey. Hayatta hemen her şey olabiliyor zaten, hayat yazıyor, çiziyor sen oynuyorsun. İnsan kendi kaderini kendi çiziyor aslında, tüm güzellikler dirhem ile sunulmuş sanki yaşanılan ve yaşanacak olan ne varsa kısıtlı geliyor insana. Olmasını istediklerin olmuyor bir anda, emek harcamak çaba göstermek gerekiyor birazda. Bir şeyler bitti derken başlamak olmuyor, bitmişse kalıyor öylece yalnızlıkla başbaş. Gülmek istiyorsun veya duygularını söylemek boğazına düğümleniyor bir anda. Yaşamadım yaşanacak en güzel olan yaşamaya dair ne varsa. Yalan mutluluk, yalan bu dünya en doğru bildiklerin bile yalan, neden daima insanlar yalanlar içinde yaşamaktan bu kadar memnun oluyorlarsa, sanki yalan söyleyince ne varlık kazanıyor veya ne anlam ifade ediyor doğrular olmadan yalanlar…

Gidiyorum; Kim ne derse desin artık, ben benimle mutlu olmak istiyorum, silmek istiyorum aklımdan ne var ne yok, sadece ben ve benimle olan yeni hayatıma bembeyaz yepyeni bir sayfa açmak istiyorum, hatıralarımı bile hatırlamak istemiyorum. Arkamdan kal diye yalvaranları bile umursamıyorum artık, gitmem lazım çünkü yoruldum yorgunluğum yollarıma engel olmadan ben ve benliğim kayıp olmadan gitmem lazım. Kaldırmıyor artık yüreğim hiçbir şeyi, ne aşkı nede sevdayı. Biliyorsun ben senden sonra tövbe ettim her şeye gelmişe geçmişe, sen olmayınca her şeye tövbe ettim.

Gidiyorum; ister darıl ister gücen, ben beni de alıp yanıma her şeye bir sünger çekip gidiyorum. Tüm herkese selam olsun ben yok oluyorum…
                                   YAZAN: M.ORHAN KEŞKEKOGLU