Eller bilir mi kadir kıymet sevdiğinden başka, ben bir sana güvenmiştim bu hayatta, barı sende beni benden alma, kim kaldı ki sen ve benden başka, yoksun; bir ben kaldım benden yana

 

 

Sevda treni kalkıyor gönül garımdan, gözü yaşlı hali perişan, gidiyorum işte hakkını helal et geride bırakıyorum yüreğimi ve çocuk yanımı incitme sevdiğim, hatırla olur mu senle geçen günleri, hasret denilen acıyı sana yaşattığım için özür dilerim, beni kötü bilme sevdiğim, gidiyorum gidiyorum.

 

 

Bıktım yalan içinde yalan olmaktan, gerekleri arayıp bulamamaktan. Ya yardım et ya da bırak beni bana ya da oynama daha fazla yüreğimdeki çocukla.

 

 

Ağlıyorum, giderken ardından bıraktığın hatıraları da götür beni ya öldür ya da böyle bırakma, dayanmaz yüreğim geride kalan hatıralarla seninle yaşanmış ne varsa ya beni ya da benimle göm mezara.

 

Git gidebildiğin kadar uzağa isterse uzanmasın elim oraya isterse akan gözyaşlarını silmesin bana elveda derken bıraktığın mendil ama sunu iyice bil giderken yüreğimi ve içindeki seni alamazsın ki.

 

 

Nasıl geldim aklına ben arayıp sordun halimi yıllar sonra hatırlattın unuttuğum mazimi kim bilir kaç kişi kırdı kalbini senin kırdığın gibi benim kalbimi ateşim kül olmuş tekrar nasıl yanar ki koşup gelsen bana artık neye yarar ki ne senden eser kalmış. Nede bende ben varım öldürdün aşkımı sen ÖLÜ AŞK YAŞARMI Kİ?

 

 

Bir sokak çeşmesi oldu gençliğim Uzanan her tasa doldu gençliğim Çerçevesiz kalmış bir resim gibi eğrildi kırıldı soldu gençliğim On sekiz yaş ile otuz arası Dile destan oldu her macerası Aynaya bakınca yıllar sonrası Ağaran saçımı yoldu gençliğim Yaş kırkta testimiz doldu dolacak Arzular hayaller toprak olacak Bir ömür boyunca ne yazık ancak Felekten birkaç gün çaldı gençliğim

 

 

Yüreğim yansa da, yaşarım bu sevdayı, gözlerim kör olsa da görürüm yüreğindeki atmayı, dilim lal olsa da konuşur yüreğim. Elbette sevdiğimi sana mutlaka söylerim.

 

 

Ayrılık ölüm demekmiş meğer, severken acısı azapmış simdi sevdan kabrim ayrılığın toprağım oldu, şimdi sana kavuşmak artık hayal oldu.

 

 

Bahar olsa da mevsimim ben sensiz kışı yaşıyorum, hayalinle aydınlansa da karanlığım ben sensiz kör kuyulardayım, sevdan yüreğimde olsa da ben bilinmez bir meçhuldeyim. Ellerini tutmak istese de ellerim uzanamıyorum, söz söylemek istese de dillerim söyleyemiyorum, ama gözlerime bakarsan anlarsın ben seni çok seviyorum.

 

 

 

işte sana hasret bir gün daha geçiyor geceye dönerken gün ben seni özlüyorum keşke gece olmasa çünkü gece daha bir yalnızım sensiz yitiğim,yokum,viraneyim hasretinle üşüyorum şimdi ben benim içinde bir ben arıyorum sen yoksun ben yarımım ben ben bile ...olamıyorum.sen yoksun ve sensiz her gece yarısı hasretine,yokluğuna özlemle ağlıyorum...Ve şunu bil ki bir tanem ben seni delicesine ben seni ölürcesine seviyorum....